بگذارید در این مورد صریح بگویم: من از هر چیز ترسناکی متنفرم.

از همان زمان کودکی من از چیزهای ترسناک متنفر بودم. گریم ها & apos؛ افسانه ها ؟ طرح اولیه برای کابوس ها. داستان های شبح پیرامون آتش سوزی Cub Scout من؟ لطفا نه. هنگام خواب ، در حالی که بچه های دیگر در زیرزمین بودند و تماشا می کردند هالووین ، من در طبقه بالا به پدر و مادرها می گفتم ، من برای این نوع چیزها خیلی باهوش هستم. فیلم های ترسناک ، داستان های ترسناک ، موقعیت های ترسناک - حتی افرادی با ظاهری ترسناک یا مکان هایی با صدای ترسناک: بشمارید. من بیرون

من چه کار می کردم ، یک مرد میانسال رشد کرده ، یک بعدازظهر پنجشنبه در خانه به تنهایی ، تماشا می کند درخشان در روز روشن - یك دست ریموت را در دست دارد ، دست دیگر تلفن من را گرفته ، آماده است تا با كوچكترین اتفاقات با همسرم تماس بگیرم؟ کاری که من انجام می دادم این است: از این واقعیت که من احمقانه قبول کردم یک شب را در آنجا بمانم هتل استنلی در کلرادو. استنلی هتلی در راکی ​​های کلرادو است که تقریباً 40 سال پیش ، استیون کینگ جوان را به نوشتن الهام کرد درخشان . در لابی هتل استنلی می توانید به عنوان یکی از دوقلوهای گرادی از & apos؛ The Shining عکس بگیرید. & apos؛ مایکل هاینی

بگذارید عقب نشینی کنم.

این معامله است: چند هفته پیش ، من ناهار را با یک سردبیر از Travel + Leisure صرف کردم. پس از آن ، من برای تشکر از او یک ایمیل بهمراه پیوندی به داستانی که اخیراً درباره استنلی خوانده ام ، برای او ارسال کردم. به تازگی ، هتل تصمیم گرفته بود یک پیچ و خم پرچین در پایین ورودی بزرگ خود نصب کند. (استنلی کوبریک سکانس پیچ و خم پیچ و خم فیلم را که بخشی از دیدگاه کینگ نبود ، در یک صحنه صدای لندن فیلمبرداری کرد.) یادداشتی را برای سردبیرم ارسال کردم که خیلی واضح می گفت: من چیزهای ترسناک را دوست ندارم ، اما شما باید یک نویسنده بفرستید تا پیچ و خم را بررسی کرده و یک شب را سپری کنید.

او پاسخ داد: تو باید بروی.

و از آنجا که من نویسنده هستم (یعنی شخصی که نمی تواند نه بگوید) ، دوباره نوشتم: باشه.

بنابراین چند هفته بعد ، بعدازظهر شنبه در اکتبر ، در 90 دقیقه ای شمال غربی دنور ، در لابی استنلی قدم می زدم. انتظار داشتم جایی را ببینم که جک تورنس آن را در فیلم پیدا کرده است - برای فصل خاموش است. فرشهایی که رول می شوند پنجره هایی که سوار می شوند. درعوض ، با مهمانان سر و صدا داشت. من برای تحویل گرفتن به سمت میز جلو رفتم. پسر جوانی حدوداً 25 ساله بود. وقتی به دنبال رزرو من می گشت ، من گفتم ، بنابراین ، همه این افراد اینجا درخشان چیز؟

نه. اکثر آنها برای گوزن اینجا هستند.

هر یک؟

فصل الکی است. آنها از کوهها پایین می آیند و در مهاجرت از شهر عبور می کنند. مردم از هر گوشه و کنار برای دیدن آنها می آیند. این چیزهای بزرگی است. خوب ، و عروسی ها نیز. امروز سه تا عروسی اینجا

او دوباره به کلیک کردن روی رایانه خود بازگشت. اگر هتل با خاطره شما از فیلم مطابقت ندارد ، دلیل آن این است که استنلی کوبریک در Lodge Timberline در اورگان عکسهای خارجی را شلیک کرد. © INTERFOTO / Alamy Stock Photo

رزرو نمی بینم

به او گفتم یکی ساخته ام. جواب نداد یکی از همکاران کنار او ، که موهایش را روی یک پیشکش غول پیکر Bieberesque به بالای پیشانی خود ریخته بود ، ساکت به من خیره شد. او چشمانی مرده داشت و به نوعی شیطانی به نظر می رسید.

من هنگام رزرو با مدیر شما صحبت کردم.

چیزی پیدا خواهیم کرد. ما کاملا با تمام افراد الاغ پر شده ایم.

اوه ، من می فهمم ، گفتم ، واقعاً درک نمی کنم.

من می توانم به شما اتاق 1302 بدهم.

باحال ، ایول بیبر با لبخند گفت. یکی از خالی از سکنه ترین ما

من در مورد همه اتاق ها این حرف را می زنم ، من سعی کردم آن را بخندم.

نه ، ایول بیبر گفت. خالی از سکنه است بد

سکوت کردم و کمی سرد است. سپس گفتم ، از کجا این را می دانید؟

تا به حال آن نمایش را در تلویزیون دیده اید؟ شکارچیان ارواح ؟ آن شخصها شب را در اتاق گذراندند. آنها یک میز دیدند سبکی . و شبحی که در امتداد دیوار قدم می زند. چیزهای عجیب و غریب. راه پله از لابی هتل استنلی. اسکات درسل مارتین

من خیلی افتخار نمی کنم که بگویم هر بخشی از مغز من فریاد می زد ، گربه ترسناک نباش صبر کنید - شما هستند گربه ای ترسناک! اتاق دیگری بخواهید. شما هیچ غروری ندارید احمق نباش پرسیدن!

جالب ، من به ایول بیبر گفتم و آرزوی من برای بازی کردن را از بین برد.

دو کلید؟ رفیقش پرسید.

مطمئنا ، من به او گفتم من به تنهایی سفر می کنم ، اما ممکن است ورود ارواح را تا حد ممکن آسان کنم. شاید یکی را در بیرون بگذارید.

ایول بیبر گفت این روحیه است.

باهوش گفتم.

چی؟

روح. آنچه شما گفتید 'به این میگن روحیه.'

نگاه خالی

کلیدم را برداشتم. بعد از آن بود که من این را دیدم: درست در داخل درب ورودی ، هتل یکی از چیزهای جالب خانه را ایجاد کرده است که شما در یک کارناوال یا سیرک می بینید که در آن شباهت شخصی یا موجودی روی یک تخته نقاشی شده است ، اما سپس یک سوراخ برای قرار دادن صورت خود بریده شده است. این تابلویی بود از دو خواهر موی کتان از درخشان . لباس های آبی پودری با پیش بندهای سفید. بدون چهره فقط دو سوراخ و سپس دو چهره جای خالی را پر کرد: یک دختر جوان متحیر و مادر خنده اش. شخصی عکس آنها را گرفته است.

'من چه کار می کردم ، یک مرد میانسال بزرگسال ، یک بعدازظهر پنجشنبه در خانه به تنهایی ، در حال تماشای' درخشان 'در روز روشن است - یک دست کنترل از راه دور را نگه دارد ، و دیگری تلفن من را بغل می کند ، آماده است تا با کوچکترین عجیب و غریب با همسرم تماس بگیرد -او؟

این یک روز طولانی بود. و شب

در آستانه اتاقم ایستادم و همه چراغ ها را روشن کردم. ساعت 2 بعد از ظهر بود اما من نمی توانم آن را به اندازه کافی روشن داشته باشم این یک اتاق بزرگ با قسمت نشیمن مخصوص خودش بود. من به سمت منطقه كابین پنجره ای كه میز كوچك نشسته بود راه افتادم. میز آسانسور نبود. اما روی فرش اطراف آن شش مگس مرده پیدا کردم. به سمت پنجره آن طرف اتاق رفتم. چهار مگس دیگر.

عالی ، فکر کردم این نیست درخشان . این هست آمیتیویل .

من با خانه داری تماس گرفتم و از آنها خواستم بالا بیایند و جارو برقی بکشند. و بعد از اتاق خارج شدم.

در لابی هتل استنلی می توانید به عنوان یکی از دوقلوهای گرادی از & apos؛ The Shining عکس بگیرید. & apos؛ مایکل هاینی

در لابی ، 20 نفر را پیدا کردم که قصد ترک تور استنلی را داشتند. برای 90 دقیقه بعدی ، یک شخص جوان و خنده دار به نام اندی ما را از طریق هتل و محوطه املاک یک قرن پیش برد ، که او با کنجکاوی از آن به عنوان America's یاد می کرد چهارم هتل پر از جناح. (او هرگز به ما اول ، دوم و سوم نگفت.) ما راهرو طولانی را دیدیم که الهام بخش کینگ بود. ما درب اتاق 217 را دیدیم - اتاقی که کینگ و همسرش در آن اقامت داشتند و در فیلم 237 شد. همانطور که اندی به ما اطلاع داد شخصی در آنجا اقامت دارد ، درب بسته ماند. اما من می دانم که تنها نبودم که تصور می کنم تبر از در می اندازم و لیوان دیوانه ام را از میان تکه های خرد شده فرو می کنم و می گویم عزیزم ، من خانه هستم ...

معلوم شد کینگ تنها مهمان مشهور نبود که در اتاق بماند. اندی توضیح داد ، از این هتل به عنوان محلی برای استفاده استفاده می شده است احمق و احمقتر اندی افزود ، و در حین فیلمبرداری ، جیم کری در سال 217 ماند. با این حال ، جیم کری مدت زیادی دوام نیاورد. در نیمه شب اول ، او به میز جلو آمد و خواست که او را به اتاق دیگری منتقل کنند ، گفت که اتفاقی افتاده است و او در اتاق احساس امنیت نمی کند. وقتی به او گفتیم هتل کاملاً رزرو شده است ، او فرار کرد ، احتمالاً به هتلی دیگر در شهر. تا به امروز ، هیچ کس نمی داند جیم کری در آن اتاق چه چیزی را دید که باعث شد او در نیمه شب فرار کند.

همه ما زمزمه کردیم تا اینکه اندی ما را به حرکت درآورد. چند دقیقه بعد ، به پرچین رسیدیم.

یا همان چیزی که استنلی آن را پرچین می نامید.

اگر شما در حال تصویربرداری از وحشت برجسته کوبریک هستید ، تنها چیزی که می توانم به شما بگویم این است که ناامید خواهید شد. (یا در مورد من راحت شدم.) این چیزی است که استنلی نصب کرده است: در یک قطعه زمین کوچک در مقابل هتل ، یک پیچ و خم در تکه های سنگ شکسته که با درختان ارس کاشته شده است ، حک شده است. پیچ و خم جدید هتل استنلی ، طراحی شده توسط معمار نیویورکی ، ماییر دالاریان ایستاده ، در ژوئن گذشته کاشته شد. مایکل هاینی

برخلاف بوته های بی نظیر بالا در فیلم ، اینها بیشتر در مقیاس همان ماکت لیلیپوتین استون هنج در شیر نخاعی نه بیش از چند فوت قد. یادداشت به هتل استنلی: شما نمی توانید در پیچ و خم گم شوید اگر می توانید بالای صفحه را ببینید!

می خواستم برای شام از هتل خارج شوم. اما ، فهمیدم ، برای یک پنی ، برای یک پوند. بنابراین خودم را به سمت بار هتل رساندم. متصدی بار مرد خوبی بود ، اما برخلاف کتاب و فیلم ، او ذوق و توجه نبود. او همچنین نام من را نمی دانست. (خوشحالم که شما را می بینیم ، آقای تورنس. چه خواهد شد؟) او با مهمانان عروسی و علاقه مندان به گوزن های مشتاق نوشیدنی مورد انتقاد قرار گرفت. می خواستم بیشتر در بار بمانم. ننوشیدن راستش را بخواهید: من از رفتن به اتاقم وحشت داشتم.

نکته اینجاست: من می خواهم فکر کنم من یک انسان منطقی و منطقی قرن بیست و یکم هستم ، اما قدرت پیشنهاد - مثلا پیشنهادی که جیم کری (خوب ، متعادل ترین مرد جهان نیست ، اما هنوز هم هست) به دلایل مرموز ، احتمالاً ماورا الطبیعه ، نیمه شب از هتل فرار کرد - خوب ، قدرت پیشنهاد می تواند یک مرد را وادار به کارهای عجیب و غریب کند.

مثل اینکه به اتاق برگردید و هر چراغی را روشن کنید.

و هر در کمد را باز کنید.

و همه آنها را باز بگذارید.

و به زیر تخت نگاه کن

دو برابر.

و تلویزیون را روشن کنید.

بلند

و وارد رختخواب شو

لباس کامل.

کفش شامل آن بود - درصورت نیاز به اجرای کامل کری و فرار در نیمه شب.

تلویزیون را روشن کردم. اولین چیزی که به آن اشاره کردم: کانال خانه هتل ، که یک حلقه مداوم را بازی می کند درخشان . من سریع آن را کلیک کردم و به چیزی آرامش بخش تر پرداختم (اما من مطمئن هستم که برای برخی افراد به همان اندازه ترسناک است): پیشنهاد ، با ساندرا بولاک و رایان رینولدز. (آیا من اشاره کردم که من هیچ غروری ندارم؟) سپس سعی کردم به خواب بروم. تلاش برای خوابیدن با انفجار تلویزیون و روشن بودن هر چراغ در اتاق - این آسان نیست. هر از چند گاهی صدای مهمانان عروسی مست را که از باغ زیر پنجره من لج می کردند می شنیدم. و سپس ، همچنین ، هر وقت میز را از گوشه چشم می دیدم و فکر می کردم ، لطفاً سنگین نباشید… لطفاً سنگین نباشید

نور خورشید بر روی برجسته های پارک ملی کوه راکی ​​چشمک می زند. اسکات درسل مارتین

مدتی بعد از ساعت 3 بامداد خوابم برد. من درست بعد از 5 بیدار شدم. انتظار می رفت که تلویزیون همه کار کند Poltergeist -استاتیک از من ، اما اینطور نبود. فقط بولاک و رینولدز. به میز نگاه کردم. هنوز با ادب از قوانین نیوتنی تبعیت می کرد. لبه تخت نشستم و پس از 24 ساعت برای اولین بار کفشهایم را درآوردم و سپس سریع دوش گرفتم. وقتی لباس پوشیدم ، خورشید در حال از بین بردن راکی ​​ها بود ، بنابراین تصمیم گرفتم که بیرون بروم و منظره را تماشا کنم. پس از آن بود که من بزرگترین وحشت در تمام مدت حضورم در استنلی را بدست آوردم: هنگامی که به پیچ و خم برخوردم ، دو الاغ را کشف کردم که در میان درختچه ارس ایستاده اند. آنها یک دقیقه سر خود را بلند کردند و مرا مورد توجه قرار دادند. به غیر از کند شدن آرواره هایشان ، آنها بی حرکت بودند. تکه های کوچک شاخه های همیشه سبز از لب های خیس و سیاه آنها آویزان بود. من در مسیرم متوقف شدم ، فکر می کردم آیا می خواهم شارژ شوم و سرانجام مانند Scatman Crothers: شکافته باز می شوم. نه توسط یک تبر بلکه توسط قفسه های آنها.

بعد از گذشت چند دقیقه ، دو گوزن تصمیم گرفتند آنچه را که همیشه درباره خودم می دانستم: من هیچکس و هیچ چیز را نمی ترسانم. آنها دوباره به ماز در پیچ و خم ناچیز بازگشتند.