سفر خانوادگی ما به منورکا باید به خاطر همه مواردی به خاطر سپرده می شد: تعطیلات تابستانی وقتی دخترم یاد گرفت که غواصی کند ، آن زمان پدرم صورت خرچنگ دریایی را خورد ، هفته 17 ساحل غیر ممکن. و همه اینها بود ، اما در نیمه راه اقامت ما زمانی شد که همسرم فهمید مادرش در حال مرگ است.

ما در جامعه ای به نام Binibèquer خانه ای در امتداد جزیره اسپانیا و ساحل جنوبی اجاره کرده بودیم. وقتی مردم آن را می گویند شبیه بنی بیکر است. ما در مورد بینی بیکر ، که تصور می کردیم یک کمدین افسانه ای بریتانیایی و سلف بنی هیل است که به عنوان بازنشسته در منورکا تصور می کردیم ، یک شوخی دویدن داشتیم. Binibèquer مانند یک نسخه جذاب مدیترانه ای از یک محاصره فلوریدا است ، با خانه های سیمان و گچ سفید در اطراف یک مرکز شهر که می توانید در آن گشت بزنید و کرم های ضد آفتاب و ساحل بخرید و میله ها را بنوشید و نوشیدنی های سانگریای ساخته شده با Sprite را در بارها بخورید.

سفر می تواند ترفندی باشد که با خود بازی می کنید. تقریبا می توانید به خودتان اطمینان دهید که واقعاً در مکان دیگری زندگی می کنید. م aثر است فقط در طی چند روز می توان خاطره زندگی واقعی ما را از بین برد. تشریفات به آن کمک می کند. در منورکا ، قهوه صبحانه خود را از نانوایی کنار سوپرمارکت گرفتیم. حدود ساعت نه به ساحل رفتیم. این پنیر محلی مورد علاقه ما بود ، که پیاده روی مورد علاقه ما بود. اما وقتی متنهایی با اخبار مادر دانیل و ساعت 3 یا 4 بامداد شروع شد ، ما را از این تخیل رد کرد. ناگهان ما در مکانی دور از خانه فقط غریبه بودیم.

شب گرمی بود و حتماً دانیل در حال بررسی تلفن خود بود. او اغلب نمی تواند بخوابد. او متابولیسم یک روباه زیبا ، بسیار آگاه و تماشای یک مسابقه پینگ پنگ را دارد ، و کارهای بیشتری را بین نیمه شب و 5 صبح انجام می دهد (اگر رزرو بچه نگهداری و وحشت در مورد گرم شدن کره زمین را به عنوان انجام کارها حساب می کنید) از من تمام روز طولانی در این شب ، به دلایلی ، من نیز از خواب بیدار شدم. آشفتگی در نیرو یا آنچه شما دارید.

دانیل در حالی که روی تخت نشسته بود ، اعلام کرد: «مادرم سکته کرد. او ابتدا متنی از یک خواهر دریافت کرد. هر چند آن خواهر مستعد درام بود. مادرشوهر من سکته های مغزی زیادی کرده بود ، همه آنها جزئی بودند. اما سپس متنی از خواهر دیگری وارد شد. و سپس از طرف برادر همسرم ، نوعی پدر پشمالو که همیشه می توان روی او حساب کرد تا یک کولر خنک تر شود. وی گفت این احتمال وجود دارد که مادر دانیل مدت کوتاهی برای زندگی داشته باشد. بنابراین خبر تحریم شد.

دانیل از این بامزه بود. او گریه می کرد اما در عین حال گنگ بود. او چیزی در مورد اینکه مادرش احتمالاً به یک امدادگر می گوید که نمی داند چگونه جاده های نزدیک خانه اش را رانندگی کند و راه را اشتباه می رود گفت. با رسیدن روز طلوع ، آسمان آبی کبود شد و باد شدت گرفت. صبح ها شدت آن شدت زیاد بود به طوری که گاهی بطری های شامپو را در دستشویی می زدند. در آن باد در بیرون پاسیو ایستاده بودیم ، توافق کردیم که دانیل در اسرع وقت به خانه پرواز کند. من ، به همراه دو بچه و پدر و مادرم که در سفر با ما بودند ، بلیط های برگشت را نگه می داشتیم و چند روز دیگر پرواز می کردیم. به زودی دانیل تلفنی با شرکت هواپیمایی تماس گرفت. سعی کردم کمک کنم اما بیشتر فقط مانع کار شدم.

به محض ورود به منورکا ، ما ماشین بزرگی را که رزرو کرده بودیم تحویل گرفتیم. به نظر من نوعی رنو بود که Mavis Gallant نام داشت. (سلب مسئولیت: نام اصلی آن Mavis Gallant نبود.) این بلند و عریض بود و فضای صندوق عقب آن به اندازه کافی بود تا بتواند رنو دیگری را درون آن قرار دهد. این مانند اتومبیلی بود که توسط M. C. Escher طراحی شده بود. صبح دوم ، سوار ماویس گالانت شدیم تا به ساحل برویم. من و دانیل در جلو بودیم ، در حالی که بچه ها (فین ، پسر ، پنج ساله ؛ فرانکی ، دختر ، هفت ساله) حدود 10 مایل دورتر از ما در صندلی عقب نشسته بودند ، جایی که آنها مانند یک تاجر کوچک در یک لیموزین به نظر می رسیدند. پدر و مادرم طبیعتاً همان رنو ماویس گالانت را اجاره کردند. گوردون و جیل ، در زمان تعطیلات 74 و 72 ساله ، خوشبخت ترین افرادی هستند که من می شناسم ، گرچه آنها سختی های وحشتناکی را پشت سر گذاشته اند. همچنین ، پدر من کندترین راننده در کل جهان است. تعطیلات بیشتر من در کنار بزرگراهی بود که از طریق منورکا عبور می کند ، از طریق یک رشته کوه مینیاتوری و زمین های کشاورزی سفید بور ، منتظر او هستم. هنگامی که از Binny Baker به سمت غرب حرکت کردیم ، او مرا عقب انداخت. شناگران در Cala Macarella از آب لذت می برند. سالوا لوپز

در اینجا معامله با منورکا: آرام ترین و خانواده پسند جزایر بالئاریک اسپانیا و خانواده است. در حالی که رستوران ها و مکان های پیچیده ای برای اقامت وجود دارد (از جمله یک هتل تاکستان بوتیک به نام Torralbenc ، که در آن برخی از ماساژهای درجه یک را انجام می دهند ، همانطور که شخصاً می توانم آن را تأیید کنم) ، این جزیره بسیار کم اهمیت است. انبوهی از مسافران بریتانیایی و آلمانی را که باعث می شوند همسایگی مایورکا را سرگرم کننده کنند ، ندارد. همچنین کلوپ های شبانه و غیرقانونی غایب هستند - و شخصاتی که در ساحل با تلنگرهای 400 دلاری در حال پیمایش در اینستاگرام هستند - ایبیزا را آزار می دهد. آنچه در عوض در منورکا دارید صخره ها ، اسپانیایی ها و تعداد زیادی سواحل عالی است.

سواحل منورکا طیف کاملی دارند. در همه جا ، برای زوج های فرار و برهنگی ها ، حوضچه های کوچکی وجود دارد که به خط ساحلی شکاف دارند. ساحل Son Bou وجود دارد ، کاملاً طولانی و گسترده و شنی. Cala Pregonda ناهموار و زیبایی وجود دارد که با پیاده روی به سمت یک سری از تپه ها حرکت می کنید ، هر نقطه شما را به مکان بعدی دعوت می کند ، درصورتی که حتی زیباتر و شلوغ تر باشد (و تقریباً همیشه اینگونه است).

سه مشهورترین سواحل منورکا در امتداد ساحل جنوب غربی جمع شده اند: کالا ماکارلا ، سون ساورا و کالا آن تورکوتا. آنها نوعی آنالوگ منورکا با برج ایفل یا میدان تایمز هستند - ضروریات گردشگری. مکانهایی که باید از آنها دیدن کنید زیرا در غیر این صورت احساس نمی کنید واقعاً به منورکا رفته باشید.

همانطور که در رنو MG خود را به آن سواحل می رسانید ، در برخی از مواقع به علائم بزرگ و مرموز الکترونیکی خواهید رسید. ممکن است حدس بزنید که آنها در زمین های کشاورزی مسالمت آمیز و خورشید خورده قرار داده شده اند تا اطلاعات برخی از درگاه های کیهانی را به مردم ارائه دهند. ساعت 4:30 کنار این گاو بایستید و به بعد دیگری مکیده می شوید! اما در واقع آنها چیز عجیبی هستند: علائم اطلاعاتی مربوط به پارکینگ. سواحل اصلی ، در اوج فصل (اواخر ماه جولای تا اواخر ماه اوت) ، بسیار محبوب خدای ناکرده ای هستند که سیستمی برای شروع دور کردن مردم از مایل های واقعی از سواحل ساخته شده است. از چپ: Cala Pregonda ، در ساحل شمالی جزیره ؛ Torralbenc ، یک هتل بوتیک در یک تاکستان نزدیک Alaior. سالوا لوپز

وقتی به تابلویی برای پارک Cala Macarella نزدیک شدیم ، سرعت Mavis Gallant را کم کردیم. کنار آن خانمی بود که زیر سایه چادر کوچکی نشسته بود. او توضیح داد که قرعه کشی کامل بود. و پیشنهاد کرد که ناهار بخوریم. چند ساعت دیگر مردم می رفتند و ما می توانستیم برگردیم. او به من کمک کرد تا در یک چرخش 14 امتیازی در رنو حرکت کنم.

پدر من هنوز گرفتار نشده بود.

ما تصمیم گرفتیم ناهار را در Es Migjorn Gran بخواهیم ، شهری داخلی که در حاشیه کوهستانی واقع شده و دارای یک مرکز زیبا و قدمت چند صد ساله است. در Bar Peri - یک مکان تاریک و آرام tapas که ظاهراً از دهه 1940 به روز نشده است - ما بشقاب های کوچک معمولی سفارش دادیم. فین یک لقمه غذای مقوی نمی خورد. اما او دسر می خواست. من گفتم: 'اگر تورتیلا خود را بخوری ، می توانی دسر بخوری.' اما اگر شما & apos؛ نیستید ، می توانید & apos؛ t کنید. دانیل به من نگاه کرد: در ماسه ای که قصد پشتیبان گیری ندارید خطوطی را ترسیم نکنید. با نگاه خیره نگاه کردم: آیا می توانید از قضاوت درباره والدین من دست بردارید؟ گفتم: 'خوب ، فقط سه لقمه چطور؟' 'اما من دیگر نمی توانم مذاکره کنم.' دانیل چشمانش را چرخاند. با نگاه کردن به فین ، فهمیدم که ناله ای در راه است. یک خانواده اسپانیایی با بچه های خوش برخورد پشت میز کنار خانواده بودند. پدر من فقط دوستانه ترین مکالمه را با آنها داشت ، حتی اگر اسپانیایی بلد نبود. او می تواند این کار را انجام دهد. ناله های فین بلندتر می شد و توجه ها را به خود جلب می کرد. ناامید شده بودم 'خوب ، فقط یک لقمه ... نیم لقمه ... فراموشش کن - فقط برو بستنی را از فریزر انتخاب کن!'

دانیل بدون اینکه چیزی بگوید سرم داد می زد. حق با او عصبانی شد.

یک فریزر در نزدیکی بار وجود داشت که مملو از انواع محصولات بستنی بسیار فرآوری شده کارخانه ای است ، افرادی که به خانه هایشان در بروکلین باز می گردند از نظر قانونی از دادن فرزندان خود ممنوع هستند. فین ایستاده بود و به بسته های رنگارنگ نگاه می کرد. خیلی زیاد بود فرانکی از قبل داشت یک مخروط بستنی می خورد و با مفرح تماشا می کرد. فین گفت: 'من نمی توانم تصمیم بگیرم.' او گفت مثل اینکه اتهامی باشد - چگونه می توانی من را با این همه بستنی به این مکان ببری؟ التماس کردم: 'فقط اونی که فرانکی داره رو بگیر.' جیل وارد شد: 'اوه ، اون یکی خوشمزه به نظر میاد!' همه ما می دانستیم چه چیزی در راه است. سعی کردم فلسفی شوم: 'بلاتکلیفی شما بسیار مشروع است. ناامیدی اجتناب ناپذیر است. من یک نگاه سریع به همسرم انداختم ، که حتی نمی خواست مداخله کند: بگذارید این کار را انجام دهم.

هنگامی که سرانجام او را وادار کردم یکی را انتخاب کند ، آن را برای او باز کرد و او آن را چشید ، آن را روی زمین انداخت و فریاد زد: 'من آنچه را فرانکی دارم می خواهم !!!!'

بنابراین من رفتم تا آن یکی را برای او بخرم. کار نمی کرد

سواحل منورکا به یک دلیل مشهور هستند و Cala Macarella بدون شک دیدنی ترین آنهاست. این یک ورودی فیروزه ای است که توسط صخره ها و صخره ها و جنگل کاج احاطه شده است ، و دارای شیب ملایم ماسه سفید است. اسپانیایی ها در ساحل و کم عمق جمع شده بودند. زنان ، نوزادان ، زوج های جوان بدون لباس که سیگار می کشند. با دیواره های صخره کمی شبیه آمفی تئاتر بود - همه ما برای تماشای اجرای دریا روی شن ها نشسته ایم.

برای شنا رفتم. آب عالی بود: سبز آبی ، فقط آنقدر خنک که گوارا باشد. بیرون رفتن به اندازه کافی آسان بود که احساس کنیم تنها هستم ، بقیه به جزئیات بصری تبدیل می شوند ، مانند گلهای وحشی کوچک در یک مزرعه. به هیچ وجه دور یک پیچ و خم نمی شوم و به یک خلیج دیگر می روم ، نسخه کوچکتر ماکارلا به نام Macarelleta. معامله مشابه - مردم روی شن و ماسه که به دریا خیره شده اند. من به پشت شناور شدم و برای یک دقیقه تمام نارضایتی ها را کنار گذاشتم. این یک سال به زندگی من اضافه کرد.

بعد از بازگشتم ، بچه ها را آماده رفتن کردیم. من در سکوت علیه همسرم اعتراض می کردم. او با یک ضد اعتراض بی کلام پاسخ داد. اما ما بچه ها را خشک و پوشیدیم و لباس ها را رها کردیم و با نوعی همزمانی عملی از جنگل به ماشین برگشتیم. در مسیر پارکینگ ، خورشید فرش سوزن های کاج را با تفت آهسته می سوزاند و بوی زیبا و خشک را آزاد می کند.

جاده های منورکا همیشه محل تردد مدرن نیستند. بسیاری از جاده های مزرعه وجود دارد ، که توسط دیوارهای سنگی کنار هم قرار گرفته و از دو طرف به داخل هل داده شده اند. دو ماشین فقط می توانند از کنار یکدیگر عبور کنند. معمولا. هنگامی که اتومبیل نزدیک می شود ، هر دو سرعت و سرعت را کم می کنید تا اینکه با کمترین تحمل از کنار یکدیگر رد شوید ، آینه های خود را به داخل بکشید ، گاهی اوقات به اندازه کافی نزدیک شوید تا بتوانید ایستگاه رادیویی ماشین دیگر را دراز کرده و تغییر دهید. و در راه خانه خودم را در چنین گلوگاهی یافتم.

من به پشت شناور شدم و برای یک دقیقه تمام نارضایتی ها را کنار گذاشتم. این یک سال به زندگی من اضافه کرد.

سرعتم را کم کردم. ماشین پیش رو کند شد. پدرم سرعت را دوست داشت و به سرعت پشت سرم خزید ، احتمالاً حتی نمی دانست که سرعتم را کم می کنم. همانطور که او از پشت به من قلم زد ، ماشین روبرو از جلو به من وارد شد و ما را به جایی هل داد که مشخص نیست چگونه می توان از همه ماویس گالانت جدا کرد. فکر کردم این چیزی شبیه بن بستی است که من با دانیل به آن خواهم آمد. نه آنقدر دعوا که هر دوی ما جلو می رویم و عقب نشینی نمی کنیم و نه ما می دانیم چگونه از آن خارج شویم.

به نظر من یکی از مواردی که منورکا را به معتبرترین جزیره بالئاریک تبدیل می کند این است که همه شهرهای آن احساس واقعی بودن دارند. شهرهای توریستی BS متشکل از هتل ها و فروشگاه های کوچک مواد غذایی خشک و گچ نیست بلکه نوع شهرهایی است که انتظار دارید در برخی از تپه های کاستیا پیدا کنید - قدیمی و مهیج ، با ساختمان های سنگین سنگی و خیابان های باریک و خانم های پیر واقعی که روی نیمکت ها نشسته اند و غر می زنند. به همدیگر در طول روز ، وقتی همه در خانه هستند و از خورشید پنهان می شوند ، این شهرها - به ویژه شهرهای داخلی - می توانند هوای تمدن از دست رفته را به خود بگیرند ، اما شب زنده می شوند.

اینجا در منورکا دائما به شما یادآوری می شود که دلیلی وجود دارد که اسپانیایی ها دیر غذا می خورند و معاشرت می کنند: زیرا در طول روز داغ است. خورشید با شدت نافرمانی شبکیه با حجم ناخوشایند به سمت شما می آید. (یک بار فین مجبور شد در یک میدان بدون سایه بیرون برود تا توپ فوتبالش را در میانه روز بدرقه کند و من نیمی از او انتظار داشتم که سیگار را شروع کند و شعله ور شود.) اما شب؟ در شب متمدن است. دما کاهش می یابد ، و وزش باد بر روی جزیره ، منورکان ها را شلاق می زند & apos؛ حوله و زیر شلواری که روی بندهای لباس خشک می شوند. از چپ: دارنده Es Cranc خوزه گاریگا ؛ یک ظرف گوش ماهی در Torralbenc. سالوا لوپز

در طول تابستان ، هر شهر منورکان روزهای هفته خود را برای میزبانی بازارهای شبانه دارد - یک شب آن را در فورنلز ، دیگری را در فراری ، دیگری را در آلائور برگزار می کند. در آن شب ها ، بارها و رستوران ها میزها را به خیابان می کشانند ، نوعی گروه موسیقی راهپیمای اسپانیایی یا پنج تکه رگی برای یک مرحله در میدان مرکزی رزرو می شود و فروشندگان دستبند و کلوچه و آب میوه تازه می فروشند.

در شب تعیین شده Alaior و ما به حومه آن رانندگی کردیم و رنو را بسیار غرق کردیم. با در دست گرفتن گوردون و جیل ، آن را به سمت مرکز شهر و به سمت صدای سرگرم کننده های اسپانیایی سوار کردیم. هنگامی که ما آنجا بودیم ، مدتها قبل از این بود که دخترم یک چرخ دستی چرخ دستی ساخته شده در وسط یک خط کشف کند. شما پول خود را پرداخت کردید و 'اسبی' را انتخاب کردید که از لاستیک های قدیمی و دسته های فلزی و قراضه ساخته شده است. سپس مرد موسیقی را گذاشت. او با استفاده از دوچرخه ای که چرخ عقب آن به چرخ دنده متصل شده بود ، وسایل نقلیه را تأمین می کرد و موتورسواران را به دور خود می چرخاند. وقتی که داشتیم رکاب پسر را تماشا می کردیم ، دست دانیل را گرفتم (او در اصل باید یک مرحله از تور دوفرانس را در طول عصر به پایان رساند). دیگر ناگهان دیوانه نبودیم. همین بود ما از طریق آن صحبت نکردیم. ما فقط آن را پشت سر گذاشتیم و حرکت کردیم. هنگامی که من جوان و احمق بودم ، فکر نمی کردم که این روش شما چگونه باشد.

شهر Fornells با دیگر مکانهای جزیره متفاوت است. آنجا در ساحل شمالی منورکا و منظره پاتاگونیا را نشان می دهد. پراکنده ، صخره ای ، وزش باد. مریخ به جز دریا. این شهر در نزدیکی دهانه یک خلیج کوچک واقع شده است - با قایق های بادبانی در آب و خانه های سنگی محکم که به خط ساحلی چسبیده اند - خود این شهر شبیه یک دهکده ماهیگیری ایرلندی است که کاملاً مرمت شده و به اسپانیایی ترجمه شده است. از راه دور می توانستیم دریای مدیترانه را هنگام ورود موج دریا ببینیم. اما آیا این واقعاً مدیترانه ای ملایم بود - دریای شراب های سفید و سبک ، قایق های تفریحی خوش ذوق و مردان یونانی پیر و برنزه که هنگام غروب خزیدن را خزنده می کنند؟ زیرا در اینجا همه موجهای خرد کننده و باد بی امان در برابر ساحل بود. این تقریباً شبیه چیزی بود که شما نباید می دیدید.

Fornells به خورش خرچنگ معروف است. در کاتالان محلی این غذا Caldereta de llagosta نامیده می شود و تعدادی رستوران مشهور وجود دارد که آن را سرو می کنند. مسلما مشهورترین آنها Es Cranc است. که به اعتقاد من 'Crankypants' ترجمه می شود. تهیه جدول در Es Cranc در فصل بالا ممکن است دشوار باشد مگر اینکه سال گذشته رزرو کنید. و شاید حتی در آن زمان نبود ، زیرا مملو از خانواده هایی است که برای همیشه به Es Cranc می آیند و میزهای معین خود را دارند. در مورد مجله مسافرتی آمریکایی که برایش می نوشتم؟ Es Cranc نمی تواند کمتر مراقبت کند. از چپ: خورش خرچنگ دریایی ، یک غذای محلی که توسط منورکانی ها به عنوان caldereta de llagosta شناخته می شود ، در Es Cranc خدمت می کرد. تراس های کافه و کلوپ شبانه Cova d’en Xoroi ، که به غارهای کنار صخره ای مشرف شده اند و مشرف به دریا در Cala en Porter هستند. سالوا لوپز

ما یک جدول در مکان دوم ، Sa Llagosta بدست آوردیم. اما فقط در آنچه صنعت رستوران به عنوان 'ساعات شانه' یاد می کند. گرچه ما ساعت 6:30 نشسته بودیم - وقتی هیچ اسپانیایی هرگز شام نمی خورد - من این را به شما می گویم: خورشت خرچنگ دریایی ممکن است 80 دلار برای هر نفر باشد (در واقع برای هر نفر 80 دلار است) ، اما ارزش آن بیش از که خرچنگ دریایی شما که به صورت تکه تکه شده است ، برای مدت زمان طولانی و در دمای پایین در یک سوپ قهوه ای پخته می شود. این سوپ خود از جوشاندن پوسته خرچنگ دریایی و استخوان ماهی و زعفران و فلفل تهیه می شود و چه کسی می داند چه چیز دیگری برای روزها تا زمانی که به یک آبگوشت شدید و شور تبدیل شود. در یک دیگ سفالی بزرگ با تعدادی دستگاه دندانی که برای استخراج گوشت از آن استفاده می شود ، روی میز می آید. پدر من فقط مقیاس کننده دندان را در یک دست نگه داشت ، و با استفاده از دست دیگر لاشه خرچنگ دریایی را در حالی که گوشت را با لذت می مکید ، می گرفت.

فین خورش را امتحان کرد ، اما احساسش نمی کرد. فرانکی آن را دوست داشت ، اما دوستش نداشتم. جیل غزلی در این باره نوشت.

صبح که بچه ها از خواب بیدار شدند و اخباری درباره مادر دانیل دریافت کردیم ، ما بدون اینکه حقیقت را به آنها بگوییم ، حقیقت را به آنها گفتیم. این یکی از مواردی است که شما به عنوان والدین یاد می گیرید. ما گفتیم: 'مورمور بیمار است و مامان باید برای دیدن او به خانه برود' (مورمور برای مادربزرگ مادری سوئدی است ؛ دانیل و مادرش سوئدی است). سپس منتظر ماندیم تا ببینیم آیا آنها اطلاعات بیشتری می خواهند یا نه - آنها هرگز بیش از آنچه تحمل می کنند درخواست نمی کنند. ما برای روز گذشته برنامه ای برای دانیل در نظر گرفتیم: ما به سیوتادلا ، زیبا ترین و جهان وطنی ترین شهرهای منورکا می رفتیم و چهره هایمان را می خوردیم و چیزهایی می خریدیم. پس از آن ما از فانوس دریایی Cap de Cavalleria بازدید خواهیم کرد ، کاری که بچه ها می خواستند انجام دهند.

برای ناهار ، ما یک میز در S & apos؛ Amarador ، یک رستوران شلوغ در بندر Ciutadella داریم که نوعی غذای شما را انتظار دارد که در یک قایق تفریحی شیک پیدا کنید. ما بشقابهایی از صدف ، ماهی مرکب ، پنیرهای سخت اسپانیایی (و پنیرهای اسپانیایی با سختی کمتر) ، ماهی کبابی ، ماهی بو داده و سوپ ماهی سفارش دادیم. من معتقدم که یک سالاد در آن بود. شراب خوردیم. همه دست به دست هم دادیم. دانیل گریه کرد. از قبل دلم برایش تنگ شده بود. احساس آرامش می کردم و تعجب می کردم که چگونه حس سرگرمی را به هر چیزی تزریق می کنم. این چیزی نیست که باید فکر می کردم وقتی مادر همسرم در حال مرگ بود. در راه رستوران ، من و بچه ها یک لباس پنبه ای زرد کمی برای دانیل انتخاب کرده بودیم. این احساس مانند منورکا ، نوعی آفتاب و نسیم بود. هنگام ناهار شروع کردم به بیرون آوردنش تا به او بدهم.

او گفت: 'لطفا' نکنید. 'وگرنه این همیشه لباسی است که وقتی فهمیدم مادرم در حال مرگ است ، پوشیده ام.'

بعد از ناهار به سمت فانوس دریایی حرکت کردیم. وقتی که ما رسیدیم ، جیل به کیوسک اطلاعاتی رفت (او به چیزهایی علاقه مند بود ؛ من که نیستم) در حالی که پدرم نشسته بود و همه چیز را از حالت آرامش خیس کرد ، همانطور که عادت ندارد. دانیل با خواهرانش تلفنی بود. بچه ها را به غاری بردم.

منورکا مملو از غارها است - در صخره ها و زیر آب. غارهایی که متفکران باستانی در آن ناپدید شدند ، جایی که یهودیان در آن زندانی بودند ، گنجینه هایی پنهان شده است. غارهایی که هم اکنون میزبان سالن های کوکتل گران قیمت هستند ، مانند معروف Cova d & apos؛ en Xoroi. نزدیک فانوس دریایی ، صد متری لبه صخره ، یک ورودی غار وجود دارد. فقط یک سوراخ در زمین است. و در آن حفره ، مردم را دیدیم که یک به یک ناپدید می شدند.

به محض اینکه نوبت به ما رسید ، فرانکی درست از نردبان پیچ خورد و در سیاهی ناپدید شد. اما فین ترسیده بود. به سوراخ خیره شد. فین در پنج سالگی چنان نیرویی از طبیعت بود که با چنان سرپیچی به جهان نزدیک می شد ، که وقتی ترسید و با دست کوچک نرم خود را به انگشت شست من گرفت ، مرا متعجب کرد. او به من نگاه کرد و گفت ، 'من می خواهم بروم ، اما من هم نمی خواهم بروم. آیا باید ترسید؟ س questionsالات اصلی روانشناختی بدون هیچ گونه سرکوبی که بعداً در زندگی یاد می گیریم ، کاملاً روشن است. گفتم: 'احتمالاً خواهم بود'. 'اما وقتی واقعاً پایین بروید ترسناک نخواهد بود.'

سرانجام فین ، با احترام ، به سیاهی رفت. فرانکی منتظر ما بود و او یکی از دستهای من را گرفت در حالی که فین دیگری را گرفت. از یک گذرگاه زیرزمینی طولانی عبور کردیم تا اینکه به دهانه ای رسیدیم که توسط یک توری فلزی محافظت شده بود و مشرف به دریا در ارتفاعی ترسناک بود. ما سه نفر خیره شدیم ، به نوعی خود را مایل به شهادت دادن کردیم. من دوست دارم فکر کنم که فرانکی و فین احساس خیره شدن به یک ناشناخته را دارند - درست همانطور که مادربزرگ آنها در خانه خود در آمریکا بود.

در حال چرخش به سمت خروج ، فین گفت که او یک مخروط بستنی می خواهد. به او گفتم از مادرش بخواه

جزئیات: در منورکا ، اسپانیا چه کاری باید انجام شود

رسیدن به آنجا

از طریق مادرید ، بارسلونا یا مراکز دیگر اروپا مانند لندن و رم به فرودگاه منورکا پرواز کنید.

هتل ها

Alcaufar Vell: 21 اتاق و ساختمانهای مختلف ساختمانی در این ملک تاریخی - که گفته می شود بخشهایی از آنها مربوط به قرن 14 است - با ظرافت مدرن شده اند. سانت لوئیس؛ دو برابر از 249 دلار.

تورالبنک : این واحه لوکس که در میان باغ های انگور واقع شده است ، دارای 27 اتاق مینیمالیستی گرم در ساختمانهای مزرعه است. همچنین یک اسپا ، یک رستوران و یک استخر شنای بدون شکسته وجود دارد. آلایور دو برابر از 203 دلار.

رستوران ها و بارها

Cova d’en Xoroi : از میان یک سری غارها عبور کنید تا از منظره های نفس گیر غروب خورشید و موسیقی زنده در این میله حک شده در صخره ها لذت ببرید. بعد از غروب آفتاب ، برای رقص آماده باشید ، زیرا فضا به یک کلوپ شبانه تبدیل می شود. علائور

Es Cranc: دسترسی به این رستوران در فصل های بالا دشوار است ، اما خورشت خرچنگ آن - یک غذای محلی - ارزش تلاش را دارد. بنابراین از قبل برنامه ریزی کنید و خود را آماده کنید تا کمی هزینه کنید تا ظرافت را امتحان کنید. 31 کار de les Escoles ، Fornells؛ 34-971-37-64-42؛ 50 تا 84 دلار می پردازد.

Sa Llagosta: یک جایگزین عالی برای Es Cranc ، این مکان غذاهای عالی دریایی را سرو می کند. 12 کار گابریل ژلابرت ، فورنلز ؛ 34-971-37-65-66؛ بلیط 31 دلار - 78 دلار.

S’Amarador : مانند بسیاری از رستوران های این جزیره ، S & apos؛ Amarador همه چیز در مورد غذاهای دریایی است. اتاق ناهار خوری که در بندر تاریخی سیوتادلا واقع شده است ، صدف ، صدف و غیره ارائه می دهد. مبلغ 25 تا 73 دلار.